Gdzie rosło zboże i nie tylko - pokłosie

[Mandragora]

Danusiu, również składam Ci najgłębsze wyrazy współczucia. Czas każdego z nas kiedyś się dopełni. Może przy dzieciach odzyskasz odrobinę radości, one są przyszłością. Jedni odchodzą by dać miejsce kolejnym pokoleniom. Serdecznie Cię pozdrawiam, trzymaj się!

[Danka]

Serdecznie wszystkim dziękuję. Rzeczywiście obecność córki z dziewczynami bardzo mi pomogła. Mogłam wyjechać na wieś i chociaż na chwilę zająć myśli innymi sprawami. Nawet zajęłam się ogrodem- pieleniem. Susza okropna ale to nie przeszkadza chwastom.

[lawender]

Dużo sił na te dni.....Danusiu Tobie życzę.

[Danka]

Ciężko i smutno było. Gdy była córka z wnuczkami jakoś milej czas zleciał ale gdy wyjechali smutek ogarnął podwójnie Ale powolutku dochodzę do równowagi. Dobrze, że mam ogródek. Szkoda tylko, że w tym roku jeszcze susza doszła Ale mówią, że nieszczęścia chodzą parami
A teraz zasuszony ogródek
Astry kwitną pojedynczymi kwiatami i są niskie.

Gailardia szybko zakwitła ale jeszcze szybciej przekwitła

w tym miejscu rosły niskie irysy, zostały tylko pojedyncze sztuki

Natomiast ładnie kwitnie ketmia Grandiflorus Superbus oraz anafalis perłowy

perowskia świetnie radzi sobie z suszą

lespedeza także sobie poradziła

hepaktodium chińskie szykuje się do kwitnięcia ale susza wysusza liście

nawet owoce pigwowca suszą się na krzewach

A niespodziankę zrobiła mahonia nitens Cabaret, ma pączki kwiatowe

Przez suszę chyba straciłam kilka różaneczników, azalie. Po cichu jeszcze liczę, że wiosną jednak dadzą znaki życia.
Dzielżan od Janinki mnie zaskoczył.


Już wiem, że muszę znaleźć mu inne miejsce. Między astarmi

[tadek]

.
Same smutki zebrały się w ostatnich Twoich postach Danusiu...
Trzymaj się i nie rozmyślaj.

Wiele osób nie docenia rodziny stosując zasadę z powiedzenia że: ,,z rodziną to najlepiej na zdjęciu się wychodzi'', co ja akurat - o ile ma się dobrze w głowie poukładane z odrobiną rozsądku, uważam za bzdurę.
Mi podobają się rodziny wielopokoleniowe, sagi rodzinne gdzie żyją w olbrzymim domu wszyscy od pokoleń razem. I nie chodzi nawet aby był ten wspólny przysłowiowy garnuszek, ale żeby była wspólna więź. Aby babcia mogła zająć się wnukami, żeby bez problemów i obciążenia można było zorganizować dyżury przy chorym dorosłym przy dziecku bez brania urlopu - bo i tak przy licznej rodzinie zawsze ktoś będzie w domu...
Nie dane mi jest w takiej żyć. Nie mam też w tej dziedzinie doświatczenia a jak bym miał to ciekawe czy na życie w rodzinie wielopokoleniiwej patrzył bym inaczej? Niemniej życie takie wyglądało by na pewno inaczej, było by łatwiejsze i bardziej godne.

U mnie jest akurat na odwrót. Nie dosyć że nie mieszkam z całą rodziną to nadodatek wszyscy żyją obok siebie, nie interesując się innymi tak tylko dla siebie. U mnie nie ma nawet czegoś takiego jak chociażby spitkania rodzinne na jakiś imieninach czy z okazji Świąt Borzego Narodzenia...

Jan Twardowski piękny wiersz napisal na ten temat. Cytuję fragmęt:
Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko to co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie ze nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego...

[Danka]

Tadziu trzymam się. Powolutku smutne chwile odchodzą. Myślę, że dobrze ktoś kiedyś wymyślił roczną żałobę, bo wiem z własnego doświadczenia (śmierć taty), że mnie tyle czasu smutek trzymał Ale życie toczy się dalej i trzeba za nim podążać. Przykre jest, że rodziny zapominają o sobie. A szczególnie o swoich starych rodzicach. Przecież każdy z nas idzie do starości. Czy tego chce czy nie Zaskoczyła mnie moja córka wypowiadając te słowa, gdy przyjechała do mnie i już nieprzytomnej Babci: kiedyś Mama prowadziła nas po tych schodach do Babci, a teraz ja prowadziłam córki do Babci I takie jest życie

A teraz życie roślinek.
Moja doniczkowa jukka aleosowa lub gwatemalska, yucca elephantipes żyje prawie jak w ciepłych krajach. Rośnie jak na drożdżach



Aż się boję co będzie za rok
W ogrodzie z suszy niewiele sobie robił zawciągowiec.

Wrotycz haradjana także dobrze przeżyła. Gorzej było po zimie, bo część kępek wypadła.

Wychodzi na to, że prawdziwa susza jej nie straszna. Gorzej wyglądała w innych latach gdy była przeplatanka. Trochę słońca, trochę deszczu.
Te żurawki suszę przeżyły w całkiem dobrej kondycji.

[Użytkownik Usunięty]

Danusiu składam Ci spóźnione ale szczere wyrazy współczucia...To ciężki czas ale bardzo dobrze ,że miałaś koło siebie takie małe, piękne słodziaki.Twoje wnuczki są urokliwe. Bardzo dobrze, że miałaś je przy sobie bo jak głowa zajęta to mniej myślimy o złych i przykrych rzeczach. Taka jest kolej rzeczy i choć przykry to czas to rany powolutku się zagoją. Masz piękne wnusie, duży ogród - masz czym zaprzątać myśli.
A ogród jest i tak piękny mimo suszy. Po żurawkach wcale nie widać aby było im mało wody.

[tadek]

.
Jak Ty Danusiu do domu na zimę wciągniesz tą jukę, jak jeszcze parę metrów więcej urośnie?
Ile metrów już ona ma?
Bo pień zaczyna robić się już niewązki...

[Anka2803]

Masz dużo pięknych roślin , które poradziły sobie z suszą , żurawki z trawami przyciągają wzrok , a lespedeza... (moje marzenie , zimą próbowałam z sianiem , tym razem mi się nie udało ... , ale jeszcze spróbuję)...przepiękna

[malina]

U Danusi na tych hektarach zmieści się wszystko

[wasilewska101]

Danusiu serdeczne wyrazy współczucia nie zaglądałam na forum bo też zmarła mi bratanica na raka . Miała zaledwie 56 lat i też trudno nam wszystkim się z tym pogodzić .. Jednak wnuki wszystko wynagradzają .. Dobrze że przynajmniej były przy pożegnaniu prababci a później tobie towarzyszyły na wsi .. U nas jakoś jeszcze rodzina trzyma się razem i często się odwiedzamy .. Nawet dzisiaj wpadła do nas siostra cioteczna wypłakać się jak ona to mówi ze swoich trosk ..
Teraz zaczęła się szkoła i wnuki często już nie będą mnie odwiedzać ..

[Danka]

Janinko bardzo dziękuje. Tobie także wyrazy współczucia. Ja jestem smutna z powodu śmierci mamy ale brakuje słów na śmierć młodych ludzi.
Przyjechałam na wieś i miałam nadzieję, że jednak trochę popadalo. Zachmurzylo się, spadło parę kropel i na razie na tym koniec.

[Danka]

Wreszcie dzisiaj doczekałam się deszczu Może nie jest to obfite podlanie ogrodu ale na pewno dobrze to zrobi moim roślinom.
Zastanawiałam się dlaczego ptaki nie dobrały się jeszcze do jarzębu chociaż jest już czerwony.

Ale gdy przyjrzałam się owocom to chyba zrozumiałam przyczynę.

Ketmia Grandiflorus Superbus cały czas kwitnie, pomimo suszy. Pozostałe słabiej sobie radziły.

mahonia nitens Cabaret ma coraz większe pąki

W tym roku nawet rozchodniki nie są zbyt dorodne.



W obecnym czasie najlepiej prezentuje się przed ogródek. Dzięki dziwaczkowi


Na podwórku zakwitł taki kwiatek. Sam się zasiał.


Pozostało kilka sadzonek astrów

[Iga51]

Ładna cynia Ci się na podwórku wysiała. Ja w tym roku po praz pierwszy nie wysiałam cynii, a astry same mi się powysiewały.
Jukka domowa robi wrażenie. Bardzo podoba mi się żółty dzielżan. Jest śliczny. No i ketmia Grandiflorus Superbus - prześliczna.
Danusiu, susza dała nam się wszystkim we znaki w tym roku. Najpierw opóźniona wiosna, potem upały, teraz chłody, niezbyt długo nacieszyliśmy się pięknymi kwiatami. Na szczęście kwitną już jesienne kwiatki: astry, chryzantemy, marcinki. Jeszcze jest kolorowo w ogrodach.

[Danka]

Ładna cynia Ci się na podwórku wysiała.

Dzięki Iga. Zastanawiałam się nad nazwą tego kwiatka Chodziła mi cynia po głowie ale z jednorocznych jestem słaba. Tym nasionkiem natura sama mnie obdarzyła. Co jakiś czas znajduję siewki i dębów Ale to już sprawka ptaków