Moja ciocia, pokazując mi tę roślinę, powiedziała, że tak nazwaną dostała od sąsiadki. O jej antyrakowych właściwościach nic nie wiem. Tak naprawdę niewiele ziół ma naukowo udowodnione działanie, gdyż przez długi czas nikt nie przygotował dobrego protokołu prowadzenia takich badań. Obecnie, dla przykładu, trwają badania nad terapią przeciwnowotworową z wykorzystaniem glistnika jaskółcze ziele. Prowadzone są także analizy rośliny, którą opisywałem w tym dziale, Acmella oleraceae - wyciąg z rośliny, wstrzyknięty podskórnie, działa jak botoks, ale jest przy tym znacznie tańszy i, co najważniejsze, bardzo bezpieczny. Z drugiej strony, wiele działań przypisywanych dziurawcowi nie znalazło potwierdzenia w badaniach. Jeśli ktoś jest zainteresowany, na stronie Europejskiej Agencji Medycznej znaleźć można listę badań nad roślinami leczniczymi. Jeśli ktoś jest jeszcze bardziej zainteresowany, znajdzie tam również monografie z opisaną metodologią badania.bez pisze:'roślinną viagrą' - powiadasz ?
Będę musiał pogadać w tej sprawie z sąsiadkami, bo one wmawiały mi, że to na raka.
A to jeszcze jedno zastosowanie 'roślinnej viagry' :
Na zdjęciu podcień czerwony /na poprzednim był podcień pstry/.
Kwiatuszki są bardzo ładne. Fajnie mieć takie kolorowe akcenty w ogrodzie zimą, szczególnie w taki jak dziś, szary dzień. Podcień jeszcze kwitnie czy zdjęcie zrobiłeś wcześniej? Ja muszę się pocieszać kwitnącym na potęgę, zreanimowanym fiołkiem afrykańskim, który za opiekę odwdzięczył mi się 7-8 kwitnącymi pędami.
/b] głównie przez wysiew nasion w marcu. Utrzymują one zdolność do kiełkowania przez 2-4 lata, nie muszą być więc ultraświeże. Ma to o tyle znaczenie, że - póki co - nie można w Polsce kupić nasion paczkowanych, a jedynie od amatorów uprawiających tę roślinę lub sprzedawców ściągających nasiona z zagranicy. Nasion przykryć bardzo cienko podłożem. Wschody pojawiają się w temp. pokojowej do 2 tygodni. Pikować do niewielkich doniczek, pojedynczo, na etapie pierwszej pary liści właściwych, a na miejsce stałe wysadzać pod koniec maja, gdy minie ryzyko przymrozków. Roślinę można również rozmnożyć przez sadzonkowanie lub podział bryły korzeniowej. W tym celu pobiera się je w sierpniu, wycinając młode, niekwitnące pędy o długości 5-8 cm, usuwa się dolne liście. Po 2-3 tygodniach ukorzenią się niemal na pewno, zarówno w wodzie, jak i w podłożu. Podział bryły korzeniowej raczej nie wchodzi w rachubę, bo w doniczce raczej nie będzie czego dzielić. Robi się to wczesną wiosną lub na początku jesieni. W postaci ukorzenionych sadzonek roślinę można przezimować w jasnym, ale chłodnym (10-15 st. C) pomieszczeniu.
).
Dziękuję za miłe słowa! 
Mam pytanie: które z nich uprawiasz? 
Astmatycy, osoby reagujące kaszlem na zmiany temp. powietrza czy osoby podatne na choroby górnych i dolnych dróg oddechowych powinny włączyć pachnotkę na stałe do swojej diety. Olejek perillowy działa zabójczo na ok. 50 różnych patogennych bakterii znajdujących się w jamie ustnej, a które odpowiedzialne są m.in. za nieprzyjemny zapach z ust. W krajach azjatyckich używa się liści tej rośliny do odświeżania oddechu. Ich żucie jest świetną terapią uzupełniającą leczenie ostrych zapaleń jamy ustnej oraz chorób przyzębia. Herbatka z liści pomaga przy przeziębieniu i skraca jego przebieg, działając przeciwkaszlowo, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie i ogólnie wzmacniająco. Napar rozluźnia mięśnie gładkie i działa na bóle menstruacyjne oraz bóle brzucha, ma również dość wyraźne działanie przeciwwymiotne i zapobiegające mdłościom. Mówi się, że owoce morza, wywołujące u niektórych rewolucje żołądkowo-jelitowe i reakcje alergiczne, jedzone z pachnotką nie mają już takich właściwości. Olej z nasion jest bogatym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, pod względem pozytywnego wpływu na zdrowie porównywanym z olejem lnianym. Zastosowań medycznych jest znacznie więcej, a współczesna medycyna nie bez kozery zwróciła uwagę na tę roślinę i obecnie prowadzone są badania naukowe nad jej zastosowaniem w leczeniu chorób dróg oddechowych i jako adjuwanta (środka wspomagającego) w terapii przeciwnowotworowej. A w kuchni? Kto po raz pierwszy spróbuje liści pachnotki, będzie zadziwiony jej smakiem. Moje skojarzenie - sałatka z naci kolendry, przyprawiona dużą ilością skórki cytrynowej i sporą szczyptą cynamonu. Nie ma jednak tego specyficznego, "pluskwiakowatego" posmaku kolendry. Swój specyficzny smak zawdzięcza głównie trzem związkom: perillaldehydowi (nuta cynamonu), ketonowi perillowemu (nuta kolendry) i cytralowi (nuta cytryny). Jako przyprawę stosuje się głównie zieloną pachnotkę (ma silniejszy aromat), którą przyprawia się ryby, ryż, sushi, ale także desery i napoje. Można nią także aromatyzować herbatę i robić nalewki. Fioletowej pachnotki używa się raczej do nadawania potrawom czerwono-fioletowego koloru, szczególnie umeboshi (konserwowane w soli owoce moreli japońskiej <Prunus mume>), gdyż jej liście są często gorzkie i muszą być wcześniej wymoczone w słonej wodzie. Jadalne są praktycznie wszystkie części rośliny. Trudno znaleźć mi w tej chwili zastosowanie pachnotki w kuchni polskiej. Jej specyficzny smak nie do końca pasuje do naszej tradycji kulinarnej, ale - szczerze mówiąc - nie eksperymentowałem z tą rośliną na tyle długo, by jednak odnaleźć dla niej miejsce w swojej kuchni. Nie skreślam jednak rośliny i w przyszłym roku obiecałem sobie "pachnotkowe szaleństwo". To, o czym nie wolno zapomnieć, to walory ozdobne rośliny. Warto więc znaleźć dla niej miejsce na swoim parapecie lub w ogrodzie, nawet wtedy, gdybyśmy mieli podziwiać jedynie je wygląd.
