Moja kolekcja - czyli róże Przemka
A teraz róża, do której podchodziłem dość sceptycznie sadząc ją po raz pierwszy. Wiadomo jak to jest z różami dwubarwnymi, różnie się wybarwiają. Na wszelki wypadek zastosowałem nawóz do róż i efekt był taki, że róża została u mnie na stałe
Odmiana 'Cherry Parfait' wyhodowana przez Meillanda, o której można powiedzieć, że jest konkurencją dla róży wyhodowanej przez Rosen Tantau o nazwie 'Nostalgia'.
Znana jest również pod nazwą 'Jubile du Prince de Monaco'. Jest to róża należąca do grupy Floribunda Grandiflora, czyli skrzyżowanie mieszańców herbatnich z różami wielokwiatowymi. Efektem jest właśnie róża posiadająca duże kwiaty złożone po kilka sztuk na jednym pędzie. Na zdjęciu jest młodziutki krzaczek stąd tej ilości kwiatów nie widać. A sam krzew osiąga dość niewielkie rozmiary (do 100cm), stąd spokojnie można ją sadzić jako różę rabatową. Kwiaty jak już wspomniałem duże pełne o biało-kremowym kolorze z czerwonym brzegiem. Ładnie pachnie. Ulistnienie gęste i ciemnozielone. Róża bardzo ładnie sama się rozrasta, tworząc pokrój prawie kulisty. Na dodatek bardzo odporna na większość chorób. Wymaga jedynie ochrony przed mrozem, szczególnie we wschodniej Polsce. Kwitnie do jesieni.
Odmiana 'Cherry Parfait' wyhodowana przez Meillanda, o której można powiedzieć, że jest konkurencją dla róży wyhodowanej przez Rosen Tantau o nazwie 'Nostalgia'.
Znana jest również pod nazwą 'Jubile du Prince de Monaco'. Jest to róża należąca do grupy Floribunda Grandiflora, czyli skrzyżowanie mieszańców herbatnich z różami wielokwiatowymi. Efektem jest właśnie róża posiadająca duże kwiaty złożone po kilka sztuk na jednym pędzie. Na zdjęciu jest młodziutki krzaczek stąd tej ilości kwiatów nie widać. A sam krzew osiąga dość niewielkie rozmiary (do 100cm), stąd spokojnie można ją sadzić jako różę rabatową. Kwiaty jak już wspomniałem duże pełne o biało-kremowym kolorze z czerwonym brzegiem. Ładnie pachnie. Ulistnienie gęste i ciemnozielone. Róża bardzo ładnie sama się rozrasta, tworząc pokrój prawie kulisty. Na dodatek bardzo odporna na większość chorób. Wymaga jedynie ochrony przed mrozem, szczególnie we wschodniej Polsce. Kwitnie do jesieni.
Kolejna róża, tym razem już dla miłośników wieżowców wśród róż wielkokwiatowych.
Odmiana 'Berolina' hodowli słynnej szkółki Kordes.
Róża ta otrzymała certyfikat ADR w 1986 roku. Tej informacji jednak nie znajdziemy na oficjalnej stronie ADR. Dlaczego? Ponieważ 10 lat później róża ta utraciła swój certyfikat. Mimo to jest to jedna z odporniejszych odmian, ale jest to dowód na to, że ADR jest coraz bardziej restrykcyjne.
Ale wróćmy do samej róży. Sam krzew rośnie dość sztywno i zwarcie, stąd bardziej przypomina kolumnę niż krzew. Róża osiąga wysokość nawet do 220cm. Jej kwiaty są bardzo duże, w kolorze jasnej żółci, z wyraźnymi żyłkami na płatkach. Kwiaty swoje piękno i wielkość pokazują dopiero po 3 latach, kiedy to średnica jednego kwiatu osiąga nawet 15cm. Ulistnienie dość gęste i ciemnozielone, lekko połyskujące. Róża posiada wysoką tolerancję na deszcz i wysoką temperaturę. Jest stosunkowo mrozoodporna i ochronę można stosować tylko w mroźne zimy. Róża idealna do cięcia na bukiety. Jej ogromne kwiaty dają ładny efekt w wazonie
Odmiana 'Berolina' hodowli słynnej szkółki Kordes.
Róża ta otrzymała certyfikat ADR w 1986 roku. Tej informacji jednak nie znajdziemy na oficjalnej stronie ADR. Dlaczego? Ponieważ 10 lat później róża ta utraciła swój certyfikat. Mimo to jest to jedna z odporniejszych odmian, ale jest to dowód na to, że ADR jest coraz bardziej restrykcyjne.
Ale wróćmy do samej róży. Sam krzew rośnie dość sztywno i zwarcie, stąd bardziej przypomina kolumnę niż krzew. Róża osiąga wysokość nawet do 220cm. Jej kwiaty są bardzo duże, w kolorze jasnej żółci, z wyraźnymi żyłkami na płatkach. Kwiaty swoje piękno i wielkość pokazują dopiero po 3 latach, kiedy to średnica jednego kwiatu osiąga nawet 15cm. Ulistnienie dość gęste i ciemnozielone, lekko połyskujące. Róża posiada wysoką tolerancję na deszcz i wysoką temperaturę. Jest stosunkowo mrozoodporna i ochronę można stosować tylko w mroźne zimy. Róża idealna do cięcia na bukiety. Jej ogromne kwiaty dają ładny efekt w wazonie
Skoro jesteśmy przy mieszańcach herbatnich, to od razu pokażę następny, który u mnie rośnie.
Odmiana 'Papageno' wyhodowana przez Samulea Darragh Mcgreddy'ego. Mimo, że jest to mieszaniec herbatni, to według mnie bliżej jej do róż Floribunda.
Odmiana dosyć podatna na mączniaka prawdziwego oraz rzekomego. Bardziej odporna na rdzę i plamistość. Cechuje się pełnymi biało-różowymi kwiatami w tzw. paski. Dosyć ładnie pachnie, ale niezbyt silnie. Początkowo krzew rośnie dość słabo, by na jesień wypuścić długie zdrowe i sztywne pędy. Kwitnie praktycznie przez cały sezon, o ile zrywa się przekwitłe kwiaty. Z jednego pędu wyrasta przeważnie 1-4 kwiaty. Ulistnienie dość jasne, a same liście wydają się wiotkie i delikatne, szczególnie na młodych pędach. Róża osiąga wysokość ok. 150cm. Wymaga kopczykowania.
Cechą charakterystyczną dla tej róży jest to, że co jakiś czas pojawiają się fioletowe przebarwienia na kwiatach, co widać na zdjęciach. Rzadko to występuje, ale zauważyłem taką przypadłość
Odmiana 'Papageno' wyhodowana przez Samulea Darragh Mcgreddy'ego. Mimo, że jest to mieszaniec herbatni, to według mnie bliżej jej do róż Floribunda.
Odmiana dosyć podatna na mączniaka prawdziwego oraz rzekomego. Bardziej odporna na rdzę i plamistość. Cechuje się pełnymi biało-różowymi kwiatami w tzw. paski. Dosyć ładnie pachnie, ale niezbyt silnie. Początkowo krzew rośnie dość słabo, by na jesień wypuścić długie zdrowe i sztywne pędy. Kwitnie praktycznie przez cały sezon, o ile zrywa się przekwitłe kwiaty. Z jednego pędu wyrasta przeważnie 1-4 kwiaty. Ulistnienie dość jasne, a same liście wydają się wiotkie i delikatne, szczególnie na młodych pędach. Róża osiąga wysokość ok. 150cm. Wymaga kopczykowania.
Cechą charakterystyczną dla tej róży jest to, że co jakiś czas pojawiają się fioletowe przebarwienia na kwiatach, co widać na zdjęciach. Rzadko to występuje, ale zauważyłem taką przypadłość
A kolejna róża, to praktycznie klasyk i każdy na pewno ją zna. Róża ta posłużyła niejednemu hodowcy jako jedna z róż wykorzystana do krzyżowania z innymi odmianami.
Wielkokwiatowa róża 'Gloria Dei'. W Polsce znana również pod nazwami: Gioia, Peace, Madamme A. Meilland. Podobno do Polski została sprowadzona przez Leopolda Grąbczewskiego. Róża o dość charakterystycznej barwie i praktycznie trudno jest ją pomylić z jakąkolwiek inną różą. Posiada piękne, duże trójbarwne kwiaty, które już na młodych krzakach są bardzo duże. Kolor kwiatów może być różny, w zależności od warunków w jakich rośnie oraz na jakiej podkładce została zaszczepiona. Sam krzak rośnie dość zwarcie, a pędy są sztywne. Wysokość krzewu sięga mniej więcej do 120cm. Jest dość odporna na mróz, ale kopczykowanie na pewno nie zaszkodzi Liście duże ciemnozielone, lekko połyskujące. Dość odporna na choroby, najczęściej dopada ją czarna plamistość.
Na zdjęciach przedstawię właśnie różnorodność barw kwiatów tej róży.
Wielkokwiatowa róża 'Gloria Dei'. W Polsce znana również pod nazwami: Gioia, Peace, Madamme A. Meilland. Podobno do Polski została sprowadzona przez Leopolda Grąbczewskiego. Róża o dość charakterystycznej barwie i praktycznie trudno jest ją pomylić z jakąkolwiek inną różą. Posiada piękne, duże trójbarwne kwiaty, które już na młodych krzakach są bardzo duże. Kolor kwiatów może być różny, w zależności od warunków w jakich rośnie oraz na jakiej podkładce została zaszczepiona. Sam krzak rośnie dość zwarcie, a pędy są sztywne. Wysokość krzewu sięga mniej więcej do 120cm. Jest dość odporna na mróz, ale kopczykowanie na pewno nie zaszkodzi Liście duże ciemnozielone, lekko połyskujące. Dość odporna na choroby, najczęściej dopada ją czarna plamistość.
Na zdjęciach przedstawię właśnie różnorodność barw kwiatów tej róży.
Jak pewnie można zauważyć, lubuję się w różach dwu- i wielokolorowych I właśnie przedstawię następną przedstawicielkę tych róż.
Odmiana 'Double Delight' z 1977r. Znana również pod nazwą 'Andeli'.
Wielkością i pokrojem przypomina różę 'Gloria Dei', czyli jest to dość żywotna odmiana o zwartym i wzniosłym pokroju. Kwiaty są duże ( ok. 12cm) i pełne w kolorze kremowobiałym z czerwonym brzegiem. Pędy dość sztywne i grube zakończone zwykle 1-3 kwiatami. Kwitnie aż do jesieni. Polecam tą różę szczególnie przez bardzo intensywny zapach. Liście są duże, ciemnozielone, lekko połyskując.e skórzaste. Dość odporna na mróz - u mnie na lubelszczyźnie nie jest kopczykowana. Początkujących ogrodników może tylko odstraszyć odporność na choroby. Nie jest zła, ale w deszczowe dni możemy się spodziewać, że kwiaty zostaną porażone przez szarą pleśń i się nie rozwiną. Zdarza się też porażenie czarną plamistością.
Odmiana 'Double Delight' z 1977r. Znana również pod nazwą 'Andeli'.
Wielkością i pokrojem przypomina różę 'Gloria Dei', czyli jest to dość żywotna odmiana o zwartym i wzniosłym pokroju. Kwiaty są duże ( ok. 12cm) i pełne w kolorze kremowobiałym z czerwonym brzegiem. Pędy dość sztywne i grube zakończone zwykle 1-3 kwiatami. Kwitnie aż do jesieni. Polecam tą różę szczególnie przez bardzo intensywny zapach. Liście są duże, ciemnozielone, lekko połyskując.e skórzaste. Dość odporna na mróz - u mnie na lubelszczyźnie nie jest kopczykowana. Początkujących ogrodników może tylko odstraszyć odporność na choroby. Nie jest zła, ale w deszczowe dni możemy się spodziewać, że kwiaty zostaną porażone przez szarą pleśń i się nie rozwiną. Zdarza się też porażenie czarną plamistością.
Przemku bardzo ładnie prezentujesz swoje róże. Cieszę się, że kilka już tego lata pokaże i u mnie pierwsze kwiaty. Double Deligh zachwyciła mnie kiedyś u Kasi Simeonowej, teraz Ty pokazujesz jej piękne wybarwienia, trudno nie zakochać się w tej róży. Kolejna róża z której się cieszę, że ją kupiłam to Gloria Dei, poza niewątpliwie urokliwymi kwiatami ujęła mnie jej historia i historia nadania nazwy. Nie sposób było jej nie kupić. Różę w ciapki mam jedną i na tym moja kolekcja pasiastych róż się skończy, jakoś nie wzbudzają mojego zachwytu a do tego są bardzo trudne do wkomponowania w ogrodowy pejzaż.
I ostatnia róża, która u mnie rośnie. Oczywiście również wielokolorowa
Odmiana 'Alinka' wyhodowana przez Reimera Kordesa w 1985r. Róża, która trafiła do mnie przypadkiem, ale zaskarbiła sobie moje względy Jest to mieszaniec herbatni o dość ciekawej barwie - jej kwiaty zabarwiają się od żółtego po czerwony, a kolory dość płynnie na siebie przechodzą. Charakteryzuje się gęstym i ciemnym ulistnieniem oraz niestety gęsto usianymi kolcami. Podczas plewienia konieczne rękawice. Dość odporna na choroby, ale co jakiś czas trzeba do niej zaglądać, gdyż łapie czasem plamistość, a w mokre dni pąki pokrywa szara pleśń. Odporność na mróz uważam za średnią. Wysokość tej róży to ok. 100cm
Róża ta charakteryzuje się tym, że jej kwiaty bardzo przypominają kwiaty róż szklarniowych sprzedawanych w kwiaciarniach. Pąki są bardzo sztywne i trwałe, bardzo długo się otwierają, a ścięte kwiaty potrafią utrzymać się w wazonie nawet do 2 tygodni. Z tego też względu zalecam zrywanie przekwitających kwiatów, gdyż i tak same się nie oczyszczą.
Potrafi różnie się wybarwiać. Jej prawidłowa barwa pokazana jest na trzecim zdjęciu.
Odmiana 'Alinka' wyhodowana przez Reimera Kordesa w 1985r. Róża, która trafiła do mnie przypadkiem, ale zaskarbiła sobie moje względy Jest to mieszaniec herbatni o dość ciekawej barwie - jej kwiaty zabarwiają się od żółtego po czerwony, a kolory dość płynnie na siebie przechodzą. Charakteryzuje się gęstym i ciemnym ulistnieniem oraz niestety gęsto usianymi kolcami. Podczas plewienia konieczne rękawice. Dość odporna na choroby, ale co jakiś czas trzeba do niej zaglądać, gdyż łapie czasem plamistość, a w mokre dni pąki pokrywa szara pleśń. Odporność na mróz uważam za średnią. Wysokość tej róży to ok. 100cm
Róża ta charakteryzuje się tym, że jej kwiaty bardzo przypominają kwiaty róż szklarniowych sprzedawanych w kwiaciarniach. Pąki są bardzo sztywne i trwałe, bardzo długo się otwierają, a ścięte kwiaty potrafią utrzymać się w wazonie nawet do 2 tygodni. Z tego też względu zalecam zrywanie przekwitających kwiatów, gdyż i tak same się nie oczyszczą.
Potrafi różnie się wybarwiać. Jej prawidłowa barwa pokazana jest na trzecim zdjęciu.