Brawo pomysłu Igusiu!
A co do koloru, to jest on fajny. A doniczki też malowałaś?
A co do Waganta, to ja mam sentyment do tego roweru.
Jeździłem na takim ponad dziesięć lat. Był to fajny, typowo szosowy rower, na cienkich oponach.
Kupiony był w na początku lat 90 XX W., i jak napisali w Wikipedii, był on w wersji sport. Z tył miał 6 trybów, z przodu trzy, przez to szedł jak burza. Wiele osób jadących ze mną miało problemy z dotrzymaniem tępa.
Obecnie stoi na strychu niezdolny do jazdy. Abym mógł na nim ponownie wyjechać w trasę, musiał bym wymienić cały układ napędowy.
Cytat z WIKIPEDII:
Romet Wagant - rower turystyczny produkowany w Polsce od lat 70. do 90. XX wieku, jeden z najdłużej produkowanych modeli. Jego damskimi wersjami były Gazela, Kometa i Laura.
Rower wyposażony był w koła o rozmiarze 27x1,1/4 i opony o szosowym bieżniku typu semi-slick, przerzutkę Romet, Favorit lub Shimano na koło tylne o pięciu przełożeniach (w wersji Wagant Sport również przerzutkę przednią), dźwignia(-e) przerzutki(-ek) umieszczona(-e) na skośnej rurze ramy (w połowie lat 80. dźwignię umieszczono na kierownicy), standardowy bagażnik gięty z jednego kawałka grubego drutu stalowego (z możliwością zamiany na dostępne w handlu obszerniejsze bagażniki dostosowane do montażu sakw rowerowych), błotniki aluminiowe, oświetlenie zasilane z prądnicy umieszczonej na przednim widelcu, szerokie amortyzowane siodełko z twardego czarnego plastiku z podczepianym pojemnikiem na narzędzia i szczękowe hamulce.
Rama ze stali konstrukcyjnej odznaczała się znaczną masą i bardzo niską sztywnością co często powodowało jej pękanie przy piaście korb. Rama roweru po wewnętrznej stronie miała przyspawane zaczepy do pompki rowerowej. Źródło ...
. Możesz sobie wyobrazić ile się musiałam nakręcić, żeby mu dorównać. On przekręcił pedałami raz, a ja w tym czasie musiałam ze dwadzieścia. Zrezygnowałam z wycieczek, dopóki nie kupię sobie porządnego roweru. W wagancie coś się popsuło z hamulcami i nie bardzo można to naprawić (a może się mężowi już nie chce). Skoro jednak już na nim nie jeździ, to zgodził się, żebym go sobie wzięła. Ale sentyment też miał do niego.
